Życie nasze jest jak teatr;
wciąż kogoś grasz
bojąc się pokazać swoje prawdziwe oblicze,
nakładasz maskę na wypadek by nikt nie odgadł kim naprawdę jesteś,
ktoś ciągnie Cię za sznureczki mówiąc co masz robić.
A Ty chowasz się jak żółw do swej skorupy
i żyjesz snem na jawie
a nadzieja to Twój spadochron
gdy spadasz coraz niżej i niżej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz